NIEUWS

Jesse Blom neemt deel aan het Fonds voor Cultuurparticipatie Urban Arts Talent Programma, een traject waarin hij zijn artistieke signatuur en werkwijze verfijnd. Wil je meer weten over Jesse's proces en zijn inspirerende eindproject ‘SENSORY’? Wij stelden hem een aantal vragen.

Hoe gaat het met je?

Het gaat prima, het is een behoorlijke uitdaging om inspanning, herstel en ontspanning te balanceren maar het lukt tot nu toe aardig.

Momenteel zit je in het proces van je multidisciplinaire project, die je vanuit Urban arts regeling van Fonds voor Cultuurparticipatie doet. Het is een uniek concept waarbij gastronomie, muziek en dans samenkomen. Kan je misschien kort uitleggen wat het is?

De naam van het project is ‘SENSORY’ en is geïnspireerd door het fenomeen genaamd 'synesthesie', een neurologisch verschijnsel waarbij een zintuiglijke waarneming onbedoeld ook andere zintuiglijke indrukken activeert. Hoewel het gebruikelijk is dat zintuiglijke waarnemingen elkaar beïnvloeden, is synesthesie opvallend in die mate dat bijvoorbeeld kleuren kunnen worden waargenomen als smaken, of geluiden als visuele ervaringen. Door muziek, gastronomie, dans en architectuur te combineren vanuit de conceptuele beschrijving van dit fenomeen, beoog ik samen met iedereen die bij het project betrokken is een nieuwe ervaring te creëren waarin verschillende kunstvormen samenkomen tot een eclectisch geheel, in de vorm van een installatie. Het project bedraagt geen literaire thematiek, het draait voornamelijk om het onderzoeken van esthetische ideeën, waar deze vandaan komen, en hoe daar nieuwe verbanden tussen gevonden kunnen worden. De samenkomst tussen het publiek en het werk is belangrijk, omdat de verschillende interpretaties van het werk idealiter leiden tot gesprekken over het werk zelf, de eigen belevingswereld, en de relatie daartussen.Het project wordt vormgegeven op basis van drie soloperformances en vijf amuses. Tijdens het project produceer, regisseer en componeer ik het geheel. Daarbinnen choreografeer ik mijn eigen solo. De culinaireregie wordt gedaan door Armel Verhoeve, één van de performances wordt gedaan door Stef van Dam, en de architectonische vormgeving wordt gedaan door Shasa Boogaard. Er staat nog een soloperformance open, die wordt waarschijnlijk ingenomen door Salman Dirir. Dit alles gebeurt onder de begeleiding van IRC.

Wat heeft je geïnspireerd om hiermee te starten? Wat heeft je doen besluiten om al deze zintuigen te combineren tot 1 ervaring?

In 2018 ben ik begonnen met het ontwikkelen van een voorstelling waarbij meerdere zintuiglijke stimuli samenkomen. Terwijl ik hiermee bezig was, begon ook mijn liefde voor gastronomie te groeien en raakte ik dusdanig geïnspireerd dat ik er op de een of andere manier iets mee wilde ondernemen. Tijdens de coronapandemie ging er bij mij een knop om, doordat de gehele cultuursector plotseling stillag besloot ik niet langer na te denken over hoe ik mijn voorstelling precies zou gaan vormgeven. In plaats daarvan begon ik te kijken naar wat er op dat moment mogelijk was, zodat ik gewoon kon beginnen. Tijdens deze periode kwam ik Armel tegen. Hij benaderde me tijdens een bijeenkomst, we spraken over mode en hij vertelde me dat hij in de keuken werkte. Iets aan hem deed me vermoeden dat hij niet zomaar een kok was, waardoor we kort na onze eerste ontmoeting afspraken om verder te praten. Tijdens het vervolggesprek liet hij me een foto van zijn werk zien en ik was direct onder de indruk. ‘Hoe noem je dit’ vroeg ik hem, terwijl ik nog steeds de fijne details van zijn amuse opgebouwd uit eetbare bloembladeren zat te bewonderen. Een uitgebreid antwoord kreeg ik niet, een snel, kort en krachtig antwoord wel… “kunst.”

Ik wist al dat de voorstelling betrekking zou hebben op muziek en dans, maar de ontbrekende elementen stonden nog open; totdat ik vroeg of Armel aan het project wilde bijdragen. Zonder te twijfelen sloot hij zich bij het team aan en vanaf dat moment begon de concrete conceptontwikkeling. Kort hierna sloot ook Shasa zich aan bij het team. 

Kan je uitleggen hoe je dit project aanvliegt? Wat is je creatieve proces aangezien het voor jou de allereerste keer is?

Het begon met brainstormsessies waarbij ik het basisidee aan de betrokkenen voorlegde om vanuit daar te bespreken wat zij als mogelijke opties zagen. Vervolgens heb ik een conceptplan geschreven en ben ik me gaan verdiepen in de haalbaarheid van het idee.

Ondertussen ben ik begonnen met het ontwikkelen van de muziek. De uitlijning daarvan zal ik laten horen aan Armel en Stef, zodat ik met de een de amuses, en met de ander zijn choreografie kan ontwikkelen. Met Shasa heb ik de architectonische uitdagingen besproken, en we zijn ondertussen bezig met het uitwerken van het decor. Voor de komende editie is er ruimte voor 50 mensen, en zal er een arena op het podium geïnstalleerd worden waar het publiek zal zitten, om zo een intieme en betrokken sfeer te creëren. De vraag die nu moet worden beantwoord, is hoe we dit kunnen realiseren in relatie tot de technische specificaties van verschillende mogelijke locaties voor dit idee. Het proces is praktisch gezien nieuw, theoretisch gezien ben ik er al ongeveer vijf jaar mee bezig; dat maakt het gemakkelijker. Daarbij ben ik omringd door mensen die binnen hun vakgebieden de nodige ervaring hebben om het proces vloeiend te laten verlopen. Het is zwaar, maar het is een luxe in verhouding tot wat ik tijdens het maken van mijn debuutsolo deed om rond te komen; namelijk om zes uur ‘s ochtends naar de bouw reizen om daar schanskorven in elkaar te zetten.

Hoe voelt het nu voor je?

Verschillende gevoelens komen en gaan... ik ben ervan overtuigd dat dit is wat ik moet doen, en dat ik er enkel door het te doen achter zal komen of dit het waard is. Nou moet ik zeggen dat het enthousiasme over dit project vanuit mijn omgeving ook een motiverende factor is. Het feit dat anderen erin geloven geeft me naast mijn intrinsieke motivatie een extra reden om door te gaan doordat ik uitkijk naar het moment waarop we uiteindelijk samen zullen ondervinden wat het resultaat wordt.

Ben je tot opmerkelijke inzichten gekomen? Verrassingen?

Tot nu toe is het vooral een opeenstapeling van inzichten geweest die mijn algemene perspectief op mijn werk hebben bijgesteld. Een significant onderdeel hiervan is dat ik steeds beter begin te begrijpen wat de essentiële werkzaamheden zijn om een dergelijk project uit te voeren, en hoe ik zal moeten delegeren om genoeg tijd en ruimte te creëren voor mijn creatieve werk. Ik merk dat mijn esthetische keuzes hebben geresulteerd in creaties die een diepe verbinding hebben met mijn familiegeschiedenis en jeugd. Hoewel ik tijdens het creatieproces mijn intuïtie volg en een open geest behoud, neem ik de tijd om mijn beslissingen te analyseren zodra er concrete resultaten opdoemen. Daardoor zie ik, terwijl de impact van mijn keuzes tastbaarder wordt, steeds duidelijker hoe mijn persoonlijke identiteit zich weerspiegeld in mijn werk. Dit besef is zowel confronterend als bijzonder verrijkend. In tegenstelling tot projecten gebaseerd op een vooraf bepaald narratief, legt dit project de nadruk op de interpretatie van de toeschouwer. Nu ik zelf — tijdens het creatieproces — de voorstelling aan het interpreteren ben, merk ik dat de esthetische verbanden voldoende draagkracht hebben om zonder de begeleiding van een literair instrument tot inzicht over het werk te kunnen komen. Ik ben heel benieuwd naar hoe anderen dit zullen ervaren.

Hoe zou je willen dat het publiek het optreden zou ervaren?

Op je eigen manier! Het doel is om een ervaring te creëren waarin nieuwe verbanden tussen bestaande kunstvormen geobserveerd kunnen worden. Tijdens de voorstelling zullen er wel wat praktische instructies worden gegeven omdat je in het decor op de vloer waar de voorstelling plaatsvindt zal zitten. Inhoudelijk wil ik me verder niet bemoeien met wat je wel of niet moet weten voordat je de voorstelling gaat ervaren. Door de beeldtaal die zal worden gebruikt in de publicaties die op het programma staan, zal je een indruk krijgen van wat je kunt verwachten. Als je wil weten wat het is en wat het voor jou betekend, dan nodig ik je graag uit om de voorstelling bij te wonen. De data daarvan en meer informatie daarover volgen nog.

Woorden om na te leven?

Ik omarm geen specifiek levensmotto, maar ik besteed nu extra aandacht aan het onderhouden van mijn gezondheid. In het verleden ging ik vaak over mijn grenzen heen om de resultaten te behalen die ik als noodzakelijk beschouwde. Ik merk echter dat dit niet langer voor me werkt. Momenteel ben ik bezig met het elimineren van de aspecten in mijn leven die niet bijdragen aan het behalen van mijn doelen. Hierdoor creëer ik voldoende tijd om mijn grenzen te bewaken en mijn gezondheid te waarborgen.

Image: concept-art for the SENSORY poster.